بررسی نقش فقها در پیش گیری از دین گریزی جوانان

وجود دین از ضروریات زندگی بشر است و به نوعی سعادت و کمال آدمی در گرو شناخت آگاهانه از دین می باشد. جهل سبب شده تا پایه اعتقادات بعضی از جوانان متزلزل شود. در کنار این ناآگاهی ، تربیت نامناسب، مدرسه، محیط فاسد، دوستان ناباب، تهاجم فرهنگی، فقر اقتصادی تشدیدکننده این امر هستند. از این روی وجود یک الگوی شایسته برای جوانان از نیازهای اساسی است. فقها به عنوان جانشینان انبیاء و رسولان الهی با عهده داری منصب های افتاء، قضاوت و اجتهاد، در عصر غیبت امام زمان «عج» هدایت جوانان و مردم را بر عهده دارند. ازاین روی آنان با تبلیغ و اجرای احکام الهی و عملکرد صحیح خود در هر منصب و جایگاهی و متخلق نمودن خود به آداب فردی و اجتماعی چون: تهذیب نفس، اخلاص، نماز شب، تواضع، عزت نفس، زهد و ساده زیستی، عفو و گذشت، احترام و رعایت قانون، مبارزه با فقر، مبارزه با رخن? فرصت طلبان، نفی سلطه کافران، پرهیز از اطاعت کفار، ایستادگی در مقابل دشمن، مانع از دین گریزی جوانان شده اند. در این پایان نامه سعی شده تا به سوالاتی پیرامون عواملِ زمینه ساز دین گریزی، جایگاه و مراتب علمی فقها در جریان هدایت جوانان، نقش اخلاق فردی و اجتماعی فقها در پیش-گیری از دین گریزی پاسخ داده شود. ازجمله نتایج به دست آمده آنکه فقها به عنوان الگوی معرفتی و رفتاری، فرا روی جوانان، می توانند در گرایش آنان به سمت دین نقش بسزایی ایفا نمایند.